یادداشت عارفه سامی 🧕🏻💍

        برای یک بار خواندن خوب بود...
ولی نمیدونم چرا زیاد نتوانستم ارتباط خوبی با آن بگیرم، طوری که نتونم کنار بزارمش.
فکر کنم یک هفته هست که مشغول خوندنش هستم..

خیلی از جاها انتظار داشتم بیشتر در مورد امام موسی کاظم و امام رضا (علیه السلام) سخن بگوید، و یا لااقل احساسات متفاوتی از خود نشان دهد.
ولی حس کردم موضوعات مهم و نقاط عطف داستان رو زود میگذشت ازش..

یا مثلا جوری وانمود کرد در داستان که دعبل و زلفا قرار است به سختی بهم برسند، بعد یهو ۶۰ یا ۷۰ درصد کتاب را که خواندم بهم دیگر رسیدند و ....

 بیشترین قسمت جالبش از اونجا بود که فرار کردند بیایند به سمت شوش... این قسمت داستان هیجان و تصویرسازی ذهنی جالبی داشت..
مخصوصا غاری که سمعان در آن به دنبال دعبل میگشت و ...

در کل تشکر و خدا قوت از نویسنده عزیز...
کتاب رویایه نیمه شب همین نویسنده رو خیلی بیشتر دوست داشتم.