عالی 👌🏻
حتما هر مسلمانی، هر خانم و آقایی باید این کتاب رو یک بار هم که شده بخواند. 

موضوعی که در کتاب برای من بسیار جالب بود و خلاقیتی ویژه از دید من محسوب میشد، مطرح کردن کاری به نام «صدقهٔ جاریهٔ اشتغال» است.
من توضیحی در این باره نمی دهم تا خودتان بخوانید و با تمام وجود لمسش کنید.

و باز هم خدا رو شکر که شاغل نیستم، و همسرم هم موافق نظر بنده هست.
✨️ ان شاءالله خداوند مهربان، برکات خویش را برای زندگی هایی این چنینی سرازیر کند.
و همچنین بنده را لایق تربیت فرزندان و نسل سالم و صالح قرار دهد. 

🌿 به قول حرف آخر کتاب:
در این عصر آهن در این عصر سنگ
در این دورهٔ زشت های قشنگ
در این ازدحام گلوگیر جنگ
زمین را رها کن بدون درنگ
« تو ای آسمــانی نشان،  آسمــانی بمان!» 
      

        برای یک بار خواندن خوب بود...
ولی نمیدونم چرا زیاد نتوانستم ارتباط خوبی با آن بگیرم، طوری که نتونم کنار بزارمش.
فکر کنم یک هفته هست که مشغول خوندنش هستم..

خیلی از جاها انتظار داشتم بیشتر در مورد امام موسی کاظم و امام رضا (علیه السلام) سخن بگوید، و یا لااقل احساسات متفاوتی از خود نشان دهد.
ولی حس کردم موضوعات مهم و نقاط عطف داستان رو زود میگذشت ازش..

یا مثلا جوری وانمود کرد در داستان که دعبل و زلفا قرار است به سختی بهم برسند، بعد یهو ۶۰ یا ۷۰ درصد کتاب را که خواندم بهم دیگر رسیدند و ....

 بیشترین قسمت جالبش از اونجا بود که فرار کردند بیایند به سمت شوش... این قسمت داستان هیجان و تصویرسازی ذهنی جالبی داشت..
مخصوصا غاری که سمعان در آن به دنبال دعبل میگشت و ...

در کل تشکر و خدا قوت از نویسنده عزیز...
کتاب رویایه نیمه شب همین نویسنده رو خیلی بیشتر دوست داشتم.
      

        سخنرانی های استاد علی صفائی حائری در شب های قدر... 
بیشتر موضوعات کتاب حول محور جمله حضرت علی (علیه السلام) که فرمودند:  «فزت و رب الکعبه» 
که چطور توانستند بعد از ضربت خوردن،  دم از فائز و پیروز شدن میزنند!
چطور می توان بعد از بلا، صبر که نه، شکر به جا بیاوریم..
و خیلی جالب موضوع بلا و و شکر و رضا را شرح دادند.. 
این کتاب برای من نقطه عطفی شد، حس خوبی از خواندن کتاب  دارم که وصف نشدنی است... 
مناجات های استاد و دعاهایشان در این کتاب به شدت دلنشین بودند، گویی سخن از زبان ما میگفتند. 
بارها با لذت خواندمش...

اتمام یادداشتم را از مناجات ایشان استفاده میکنم: 
✨ خدایا! آن چه به اولیائت کرامت کرده‌ای، به ما بچشان و به ما کرامت کن و آن را برای ما حفظ کن، تا آخرین لحظه ها با آن چه تو برای ما حفظ کرده‌ای، به دیدارت بشتابیم و با آن چه خودمان به دوش کشیده‌ایم، شرم و حسرت و غصّه لقاء تو را نداشته باشیم. تو ما را با فَرْحَت لقاء خود مُکرَّم کن.
      

        کتابی با متن روان ولی ثقیل...
نیازمند مکث های بیشتری بود، تا موضوع بهتر دریافت شود.
خیلی از کلمات را با سجع زیبا بیان کرده بودند، که بهتر در ذهن من ماند.
نسبت به دو کتاب رشد و عوامل رشد، دارای آیه های بیشتری بود و حس دريافت از قرآن و تفسیر سوره بیشتر ملموس بود.
در کل دوست دارم یک بار دیگر بخوانمش 😊

دعای آخر این یادداشت هم از خود کتاب استفاده میکنم، که خیلی برایم جالب بود و مرا به فکر فرو برد:
✨️ خدا!! سرزمین عمرمان را چراگاه دشمن‌مان کردیم و جز کثافت از آنها حاصل نگرفتیم و هنگامی که فهمیدیم و خواستیم از این سرزمین بیرونشان کنیم و از سراچه قلبمان اخراجشان نماییم، به درگیری هایی رسیدیم که توانمان را طاق کرد و عجزمان را نشانمان داد، در حالی که تو با بلا و ضربه هایت ما را کمک می کردی که دامن از اینها بستانیم و دست از اینها بکشیم.
ما اکنون با یک دنیا درگیری و یک عمر کشمکش، به عجز رسیده‌ایم و به رشته لطف تو چشم دوخته‌ایم، که جز تو دستاویزی نیست و از غیر تو به سوی تو راهی نیست.
      

        مهاجر سرزمین آفتاب روایت مادر شهید ژاپنی الاصل از سرزمین آفتاب تابان، ژاپن...
که به واسطه آشنایی با یک ایرانی مسلمان می شود و به ایران می آید...

خدا رحمت کند خانم کونیکو یامامورا (سبا بابایی)
و چقدر جالب هست که برای منِ نوعی بیشتر مسجل شد که خداوند هرکس را که بخواهد در دامنه لطف و غفران خودش قرار می دهد.
خانم بابایی هم به یک باره مسیر زندگیش عوض شد و از خیلی از افراد سبقت گرفت و به درجه عالی قدر مادر شهید بودن رسید.
ممنون از نویسندگان که با بیانی شیوا داستان زندگی این مادر را از تولدشون در ژاپن تا فعالیت های اخیرشون در ایران را به خوبی به رشته تحریر در آوردند.
در داستان علاوه بر جایگاه این بانو والا مقام، من به حال آقای بابایی (همسر خانم بابایی) هم خیلی غبطه خوردم...
وقتی مطالعه کردید، متوجه این حرفم خواهید شد.
حتی ماجرای اینکه اسم ایشون رو (سبا) گذاشته بود، هم جالبه..
و در آخر تشکر ویژه از طراح جلد، واقعا زیبا، مفهومی و مرتبط با هنر آسیای شرقی.‌ تلفیق زیبایی بود. دست مریزاد
در کل از خواندن این کتاب لذت بردم.

✨️رقصی چنان میانه میدانم آرزوست...
      

        حرف آخر کتاب، حق مطلب رو ادا کرد...

کتاب خیلی خیلی جالب، با مصداق ها و مستندات مختلف که کاملا موضوع را روشن و تفهیم میکرد.
واقعا برای هر زن خواندن این کتابه واجبه...

✨️ خدایا از «مادر شدن»  به «مادری کردن»  پناه میبرم. 
✨️پروردگارا لیاقت «مادری کردن» رو به من عطا کن. 
      

        خیـــــــلی زیادی لطیف و زیبا بود ❤😭
امان از فصل دهمش... 
فصل دهمش غوغا بود..
خدا صبرشون بده! همش داشتم خودمو جای ایشون تصور میکردم. واقعا سخته!

خیلی کتاب خوبی بود. اوقات خوش و آموزنده ای برام ساخت.
لذت بردم از خواندن این کتاب.. 
هر نظری نسبت به این کتاب بخوام بدم، اجحاف در حق اون هست، توصیه میکنم حتما حتما حتما بخونیدش... 😭❤
      

        برای منی که فکر میکردم کاش حتما یک شغل داشتم و میتوانستم بیرون از خانه هم کار کنم، کتاب خیلی خوبی بود و با نکته ها و دقت سنجی هایی که در گفتار های حضرت امام و حضرت آقا بود، کاملا به این موضوع پی بردم که من هم داشتم درگیر تفکرات غلط میشدم.
باشد که در جامعه این طرز تفکر که حتما بانوان باید شغل داشته باشند و خانه داری را خوار و بی چیز نشان میدهند، از بین برود.
و بدانند ارزش واقعی زن، همان همسری و مادری کردن است...

خدایا من را ببخش که داشتم همسو با تفکرات غلط پیش می رفتم.
خودت کمکمان کن و دستمان را بگیر بتوانیم هدف خلقت را آن طور که باید و شاید بفهمیم، و به وظایف خود به نحو احسن عمل کنیم.
      

        وقتی داشتم میخوندمش، بیشتر داستاناشو قبلا خونده بودم و یک‌جورایی برام آشنا بود.
چون من کتاب های کوچک ترشو و به صورت پراکنده خونده بودم.
ولی به صورت جامع و یک جا هم خوندم که تکمیل بشه.
ولی در کل پیشنهاد میشه
استاد مطهری نیاز به تعریف ما ندارند.😊
      

        کتاب های استاد صفائی را که میخوانی، در ابتدا عمق ماجرا را نمیابی‌...
اما کافیست که کتاب را ببندی و ساعت ها به فکر بیفتی و جملات و صحبت های استاد را با خودت در لحظات مختلف مرور کنی...
آنجاست که میفهمی، خواندن این کتاب جز موهبت چیز دیگری برایت نبوده است...
الحمدلله رب العالمین💚
      

        ابتدای کلامم به نقل قول از نویسنده عزیز:

«سلام بر تو روزی که زاده شدی، سلام بر توآن روز که زیستی، سلام بر تو آنگاه که چشم از جهان بستی و سلام بر تو آن روز که برانگیخته شوی...» 

حضرت زینب (سلام الله علیها) عقیله بنی هاشم چنان زندگی پر فراز و نشیبی دارند، که لحظه به لحظه آن قلب آدمی در تلاطم می افتد.
و این کتاب از ابتدای زندگی ایشان تا رحلت شان را به خوبی روایت کرده است.
قسمت واقعه عاشورا و اسیر شدن ایشان و همچنین در زمان صلح امام حسن (علیه السلام) علاوه بر روایت داستان، به خوبی تبیین کننده شرایط و دلایل ایجاد این شرایط بود....
زبانِ گفتارِ کتاب، به شیوه‌ای ادبی و با بیان جملات شاعرانه و احساسی است.
با جملات زیبا، قابل فهم و شیرین که دل های آماده را برای فهمیدن مهیا میکند...
هرچه بر غریبی و بلاهایی که بر سر عقیله بنی هاشم آمده است، خون گریه کنی، باز هم کم هست...
از دست دادن حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله)
در ۵ سالگی مادری چون زهرای مرضیه را با آن وضع شهید کردند، در حالی که فقط ۹۰ روز از رحلت شهادت گونه پدر بزرگ گذشته بود...
دیدن پدر با فرق شکافته در بستر و بی حرمتی ها نسبت به ایشان...
برادری که بخاطر صلح مورد عتاب قرار گرفته شده بود و انگشت های اتهام به سمت او بود، و هیچکس نفهمید که امام بهتر از آنها شرایط را میفهمد و تصمیم میگیرد...
واقعه عاشورا که خود روضه مجسم است و زبان از بیان آن قاصر است...
و بعد از آن اسیری و درد و غم و ....

(اگر میخواهید یک کتاب جامع و زیبا و دلنشین با جملاتی ناب در مورد زندگی حضرت زینب (سلام الله علیها) بخوانید، این کتاب را حتما به شما پیشنهاد میکنم.)
الحمدلله که توفیق‌اش نصیبم شد...

خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار

      

        کتابی بسیار روان، شیوا و عموم پسند...
چون مصداق های کتاب کاملا کاربردی و عموم مردم با آن آشنایی دارند.
و خیلی جالب تاریخ رو بهم گره زده و وقایع عاشورا را با زندگی‌امروز ما مربوط دانسته بود.
 مقداری هم شرح حال زیارت عاشورا در آن بود که حال دلم را خوب میکرد.
در کل از خواندن کتاب لذت کافی و وافی را بردم.

      

        من زمانی که سن کمتری داشتم این کتاب را خواندم، حدودا ۱۶ یا ۱۷ ساله...
آنچنان کتاب لذت بخشی بود برام که آن را یک روزه تمام کردم. وقتی داستان عاشقانه هاشم و ریحانه را میخواندم و در ذهن خودم مجسم میکردم،شور و شعفی مضاعف در دلم هویدا میشد.
از اینکه ابوراجح حمامی که شخصی شاید به ظاهر خیلی عالی نبود ولی توانسته بود با امام زمان (عج) ارتباط برقرار کند (و آن هم چه ارتباطی از بس که ایشان فرد مومن و با خدایی بود)، باعث شده بود که زندگی ابوراجح از آن به بعد دچار تغییراتی بشود...

من از آن به بعد تا مدتها دنبال کتاب های جناب مظفر سالاری بودم، چون حس میکردم رمان های ایشون قرار هست حال من را خیلی خوب کند.
بعد از خواندن این کتاب اینقدر آن را به دوست و آشنا و اطرافیان معرفی کردم که دور و برم کسی را نمیشناختم که به او این کتاب را برای خواندن پیشنهاد نداده باشم.
در کل میشود گفت خواندن این کتاب نقطه عطفی در زندگی ام بود و تاثیر بسزایی در کتابخوان شدن من دارد.
      

        داستان هایی عاشورایی برای نوجوانان
برایم جالب بود، مخصوصا قسمتی که داستان پیامبران را با داستان اصحاب امام حسین (علیه السلام) عاشورا تطبیق داده بود. دیدگاه جالب و نویی بود.

صفحه آرایی و طراحی جلد زیبا و مزینی داشت...
نوجوانان با خواندن این کتاب دانش بیشتری نسبت به فداکاری و جان سپاری در راه امام را کسب میکنند.

      

        از اینکه سبک زندگی و موضع گیری به ظاهر متفاوت دو ائمه امام حسن و امام حسین (ع) را به خوبی تبیین کرده بودند، و از جهاتی این موضوع رو روشن کردند و مشخص شد که دو کار متفاوت انجام نگرفته، بلکه یک صورت است با دو روش متفاوت.
در این کتاب به قیام امام حسین (ع) و شبهات در این باره بیشتر پرداخته شده بود.

مانند کتاب همرزمان حسین (ع) جملات و صحبت های تکراری در آن بود، ولی من این موضوع اذیتم نمیکند و از اینکه موضوعات تکرار میشوند باعث بهتر تفهیم شدن و در خاطر ماندن آن در ذهنم میشود.

در کل از خواندن این کتاب رضایت دارم  و برایم جالب بود.

حسن ختام هم میخواهم دعای آخر کتاب را بنویسم که خیلی زیبا بود :
« پروردگارا!  به محمد و آل محمد ما را بینا و آگاه نسبت به زندگی حسین بن علی و راه حسین بن علی (علیه السلام)  بگردان.»