یادداشت مهدی لطف‌آبادی

        نمایشنامه‌ی خوبی نبود اونقدر... این نشون می‌ده که هر چی شکسپیر نوشته باشه و مهر اون رو خورده باشه نباید کار خیلی خوبی باشه... بیشترین مشکلی که داشتم باهاش این بود که آخر نمایشنامه همه چیز در دو سه صفحه جمع‌بندی شد و همه چی به خیر و خوشی تموم شد (که البته مشخصه‌ی اصلی کمدی‌های کلاسیکه) اما انتظار داشتم روند منطقی‌ای داشته باشه نه این‌که توی دو یا سه دیالوگ به راحتی همه چیز درست بشه... البته شاید من بدبینانه خوندم.