یادداشت معصومه میرابوطالبی

        عنوان رمان خورده کلاسیک، پس موقع خواندن انتظار یک‌ پیشکسوتی، یک نگاه سنی‌تر و حتی شاید توصیف‌های خسته‌کننده‌تر داریم. اما داستان بهتر از چیزی بود که انتظار داشتم. با اینکه گاهی در نگاه و توصیف قدیمی به نظر می‌اومد و گاهی من رو یاد رمان مومو از میشل انده می‌انداخت، اما در واقع کار پر کششی بود. شخصیت اصلی که دختر نوجوانی بود، ترکیبی از انواع ناسازگاری نوجوانانه بود، خشم، پرخاشگری و نارضایتی. اما در بین‌ تمام ماجراها یاد گرفت که چطور از این همه خصلت ناخوشایند بهره ببره و چیزی که براش ارزشمنده رو نجات بده، یعنی خانواده.