یادداشت آسمان‌ رضوی‌علوی

        شعرهایی از بینشی فرای درد، جنگ، بی‌چاره‌گی و ظلم.
تارکوفسکی با قلم قوی مجموعه‌ای از اشعار را گردهم‌آورده که می‌توان آن را بی‌نظیر دانست. در این اشعار ردپای شناخت و درک فرای دردها مطرح می‌شود. او در جایگاه شاعر می‌بیند، لمس می‌کند، درک می‌کند و می‌نویسد.
به‌میان‌آوردن از این مفاهیم در شکل شعر معنایی را ایجاب می‌کند که همان جوهرۀ شعر تارکوفسکی است. این اشعار خواندن دارد چرا که در هاله‌ای فرای زمان و مکان، زیست و بهای آن  را به ما یادآوری می‌کند.