یادداشت مجتبی شاهسون

        پرندگان، نام یکی از فیلم‌های کارگردان بزرگ سینمای کلاسیک، آلفرد هیچکاک می‌باشد. فیلمنامه‌ی این فیلم که توسط اوان هانتر نوشته شده است، توسط نشر سفیدسار به چاپ رسیده است که خواندن آن می‌تواند برای مخاطبانی که این فیلم را ندیده‌اند جذاب باشد. اگرچه برای دوست داران سینما که فیلم پرندگان را دیده‌اند نیز خواندن فیلمنامه آن خالی از لطف نیست چراکه این کتاب فقط به فیلمنامه اکتفا نکرده و در پایان کتاب می‌توان مصاحبه‌هایی که با بازیگران فیلم و آلفرد هیچکاک انجام شده است را مطالعه کرد. علاوه بر این نگاهی کوتاه به فیلم نیز که توسط منتقدان صورت گرفته، در پایان کتاب به نگارش درآمده است. 
پرندگان، داستانی را روایت می‌کند که به شکلی جدی، به بشر هشدار می‌دهد. داستان از آنجا آغاز می‌شود که شخصیت اول داستان، ملانی در فروشگاه حیوانات خانگی با شخصی به نام میچ روبرو شده و بحث و جدل کوتاهی بین آن دو پیرامون پرندگان خانگی صورت می‌گیرد. پس از آن ملانی مجبور می‌شود با قفس مرغ عشق به دنبال میچ بگردد تا آن‌ها را به او بدهد. او برای پیدا کردن میچ به خلج بودگا می‌رود اما اتفاقات عجیبی را پیش روی خود می‌بیند.  در خلیج بودگا اتفاق شگرفی رخ می‌دهد، اتفاقی که نام اصلی فیلمنامه از آن بیرون آمده است: پرندگان!
پرندگان به خلیج حمله می‌کنند. صحنه‌ها هولناک چیده شده‌اند، پرندگان بدون هیچ رحمی به زندگی مردم عادی حمله کرده‌اند که بنظر شورش اساسی حیوانات علیه بشر می‌آید. اگرچه در انتقادات پایانی کتاب، ردپای ایده‌های روانشناختی و هویتی دیده می‌شود و راه حل خلاصی از این معضل را به مفاهیمی چون خانواده و عشق مرتبط می‌کنند اما بنظر می‌رسد دغدغه‌ی اصلی اوان هانتر و هیچکاک، دغدغه‌ای تماما زیست محیطی است. هانتر و هیچکاک گویا می‌خواهند نشان دهند که چه می‌شود اگر حیوانات هم با ما همان گونه رفتار کنند که ما با آن‌ها رفتار می‌کنیم. بطرو مثال در سکانس بسیار مهمی، ملانی در باجه تلفن حبس می‌شود زیرا پرندگان سراسر فضای بیرون را گرفته اند، گویی تضادی رخ داده، این بار یک انسان در قفس گیر افتاده است.