یادداشت امیرمحمد رضایی

        |کمال پختگی مرد آن است که در بزرگسالی به جدیتی دست یابد که در کودکی هنگام بازی داشته است|

نیچه

افسوس و صد افسوس که یک دهه دیرتر از آنچه که باید، با تام سایر آشنا شدم. اگر در ایامی که همسن او بودم این کتاب را میخواندم برایم لذتی دو چندان داشت. شاید به عضویت دار و دسته تام سایر  در می‌آمدم و یک شعبه از آن را در محله خودمان تأسیس میکردم. شاید به ماجراجویی های بیشتری می‌پرداختم و با عزمی راسخ تر به دنبال گنجی میگشتم که در خانه متروکه تَه کوچه مان بود. اگر ماجراهای تام سایر را خوانده بودم، آن روزی که هوشمندانه بین صندلی و کفه زیرین میز ناهارخوری قایم شده بودم و اهل خانه را نگران کرده بودم، با شنیدن صدای مادرم که میگفت "باید به پلیس زنگ بزنیم" از زیر میز بیرون نمی آمدم و تسلیم نمیشدم. حالا اما سالها از تام_سایر و هاکلبری_فین بزرگترم؛ ولی خواندن حکایات آموزنده و در عین حال خنده دار این بچه ها مرا به لحظات شیرینی از زندگی ام برد که مدت ها بود از یاد برده بودمشان. از قضا یکی از اهداف نگارش این کتاب هم همین نکته بوده است. مارک_تواین در مقدمه ماجراهای تام سایر میگوید: گرچه این کتابم را عمدتا برای سرگرم کردن پسرها و دخترها نوشته ام، امیدوارم این نکته باعث نشود مردان و زنان بزرگسال از آن روی بگردانند، زیرا مقصود من تا اندازه ای این هم بوده است که بکوشم به شیوه دلپذیری به یاد بزرگسالان بیاورم که روزگاری خودشان چگونه بوده اند و چه افکار و احساسات و گفت و گوهایی داشته اند و گاه دست به چه کارهای عجیبی میزده اند.

پی نوشت: ترجمه بسیار خوب احمد کسایی پور و تصویرگری های تروی هاوئل، ترو ویلیامز و اسکات مکائن لذت خواندن این کتاب را دوچندان کرده است اما من در گودریدز نتوانستم آن ترجمه را پیدا کنم.