یادداشت احمدرضا اکرمی

                کلا نوشتن بلد نیستم چه برسه به اینکه بخواهم راجع به داستایفسکی بزرگ بنویسم. بنظرم نوشته پشت جلد توضیح کافی باشه برای این کتاب:
[جن‌زدگان، یا به لفظ صحیح‌تر «شیاطین» داستان ملتی است که موازین اجتماعی را نمی‌شناسد، و بدین ترتیب به جای این که خود را نجات دهد، نابود می‌سازد.]
بنظرم داستایفسکی در این اثر آینده‌ی روسیه‌ای که الحاد و سوسیالیسم بر آن حاکم است را به تصویر کشیده. طرحی شیگالی‌یوف برای نظم و شکل جامعه در نظام بعدی ارائه می‌ده(یک دهم جمعیت آزادی کامل و نه دهم بقیه به صورت گله‌ای توسط آن یک دهم اداره میشه) کمابیش چیزی است که در شوروی اتفاق افتاد و این نشان دهنده‌ی تحلیل درست و صحیح داستایفسکی از الحاد و سوسیالیسم است.
مؤخره‌ی آخر کتاب به تحلیل «شیاطین» می‌پردازد که نگاه نسبتا عمیقی است به داستان و شخصیت‌ها که برای من خیلی مفید بود. تا یادم نرفته بگم اگر «ابله» رو نخوندین ازش بگذرین که یه اسپویل خیلی بد از اون داره.
بطور کل دوستش داشتم و شاید سال‌ها بعد دوباره بازخوانیش کنم. البته بعد از خواندن شاهکارهای دیگر داستایفسکی.