یادداشت dream.m

        رمان «نه حوا، نه آدم» اولین رمان من از نویسنده مشهور بلژیکی خانم  آملی نوتومب است. این رمان در حقیقت به نوعی اتوبیوگرافی نویسنده محسوب می شود که در آن تجربه بازگشت خود به کشور زادگاهش ژاپن؟ (در بیوگرافی این نویسنده محل تولد کشور بلژیک ذکر شده اما او خود را متولد ژاپن میداند. این درحالی است که او پیش از سفر کاری والدینش به شهر کوبه ژاپن متولد شده بوده است) پس از شانزده سال، و ماجرای عشقی با جوانی ژاپنی، کار طاقت فرسا در کارخانه و تحصیل اش در دانشگاه را روایت می کند. 
قسمت عمده این رمان به تصویر کشیدن تفاوت های فرهنگی دختر بلژیکی و پسر ژاپنی داستان اختصاص دارد و مابقی آن توصیف طبیعت ژاپن و فضاهای شهری است. با اینکه به نظر می‌رسد هسته اصلی رمان یک رابطه عاشقانه باشد اما حقیقتا در این کتاب خبری از عشق به آن مفهوم ماجراجویی شورانگیز و فراز و فرود احساسی نیست، بلکه آنچه بیشتر به چشم میخورد نوعی صمیمیت، همزیستی و دوستی صلح آمیز است که در نهایت همانطور که شروع شده بود به پایان می‌رسد. 
از نقاط قوت این کتاب باید در ابتدا به ترجمه بسیار روان آقای محمد نجابتی و پانویس های کامل کتاب در هر صفحه اشاره کنم که کار خواندن داستانی با ارجاعات فرهنگی ژاپنی و اصطلاحات زبانی متعدد را به تجربه ای دلچسب و آسان تبدیل کرده اند. همچنین باید به خلافت نویسنده در تلفیق داستانی با درونمایه مسایل فرهنگی و عاطفی با سبک نرم و آرام بیوگرافی نویسی تبریک بگویم.
اما از نقاط ضعفش هم می توانم به عدم شخصیت پردازی و ناتوانی نویسنده در توسعه طرح داستان و حضور یک راوی معیوب اشاره کنم که فکر میکنم باعث شوند این کتاب جزو آثار ضعیف این نویسنده صاحب نام قرار بگیرد.
........
کتابهای عاشقانه و بیوگرافی ها اصولا جزو ژانر های مورد علاقه من نیستن، به همین خاطر هم این کتاب منو شیفته خودش نکرد ، اما حدس میزنم داستان عشقی این کتاب به مزاق نوجوان ها خیلی خوش بیاد.
......
ترجمه کتاب روان بود، ولی حدس میزنم سانسور پر و پیمانی شده باشه چون هیچ صحنه ای از بوسه و معاشقه توی کتاب نبود درحالیکه برای همچین داستانی قاعدتا امکان نداره نباشه.