یادداشت محمدحسین راه نورد

        #ژند
#محمد_فائزی‌فرد
نشر #باژ
یه داستان اکشن خوب. 
یه داستان روان و هیجان‌انگیز. 
داستانی که وقتی ورق می‌زنی متوجه گذر زمان نمی‌شی و می‌تونی اون رو یک‌نفس بخونی.

یک دیستوپین عجیب‌وغریب از آینده ایران...
یک آینده که ربات‌ها قسمت مهمی در آن دارند اما هنوز انسان‌ها مشکلاتی دارند. هنوز انسان‌ها برای فرار از مشکلات خودشان به اعتیاد رو می‌آورند.

داستان از ظلم حاکم قبلی سخن می‌گوید، روایت یک پساانقلاب.
در حقیقت داستان می‌گوید هیچ‌گاه هیچ تغییر یکهویی، ناگهانی و خشونت‌بار اتفاق بهتری را رقم نمی‌زند.

همینطور که کتاب و داستان آن را بیان کرد...
و همانند مزرعه حیوانات جورج اورول کسی رهبریت را به‌دست می‌گیرد که نقش کمتری نسبت به اعضای اصلی داشته‌است.

در نهایت کتاب ژند یک کتاب تالیفی دیستوپین خوب است.
هرچند پیامش بارها تکرار شده و روند داستانی خاص و عجیبی ندارد، داستان محتوای جدید و پیام جدیدی برای من نداشت(شاید من در زمستان دیستوپین‌های زیادی خواندم) 

من از ایده بذر خون بیشتر لذت بردم تا این کتاب و با دیالوگ‌های بذر خون نسبت به ژند بیشتر ارتباط گرفتم. در کل پیشرفت خاصی در ژند نسبت به بذر خون دیده نشد. البته نمی‌دانم اول کدام‌یک نوشته شد، ژند یا بذر خون. 

امیدوارم نویسنده همین راه را ادامه بدهد و بتواند موفق باشد و پیشرفت کند. ماهم آنقدر پول دا‌شته باشیم تا کارهایشان را بگیریم

نمره من به ژند 3 از 5 است
#نیکستا
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.