یادداشت سارا سجادی

        خوندن این کتاب تجربه‌ی خیلی لذت‌بخشی بود. داستان تو محیط آروم و خوشحال و تکراری شروع میشه و خیلی زود منتقل میشه به یه جای شلوغ و عصبانی و کثیف. قدم زدن عصرگاهی و نگاه کردن به گل‌ها تبدیل میشه به دیدن فقر و شنیدن حرف‌ و دعواهای کارگرها و ارباب‌ها. سرعت پیشروی داستان خوب بود و به نظرم برای تعداد شخصیت‌ها هم وسواس خرج شده چون به نسبت حجم کتاب و داستان، اندازه و کافی هستند. 
حدس می‌زنم میزان استقلال مارگارت تو کتاب‌های اون دوره شاخص بوده. مثلاً برام جالب بود که مارگارت تنهایی هر ساعتی هر جایی می‌خواست می‌رفت، با هر کسی  هم‌صحبت می‌شد و نهایت دغدغه‌اش این بود که به ساعت صرف چای می‌رسه یا نه. اواخر کتاب که خاله‌اش میاد پیشش و به بیرون رفتن‌هاش گیر میده متوجه شدم بیخود این قضیه برام جالب نبوده. فکر می‌کنم این مرتبط به طرز تفکر متفاوت باباش بود. البته همین بابا هم خودخواه و کمی بیشعور بود که بابت تردید تو عقاید خودش، خانواده‌اش رو بدون مشورت از این سر کشور برد اون سر کشور.

چند تا چیز رو دوست نداشتم:

یک. شخصیت بسی هیگینز بسیار رقت‌انگیز و مزخرف بود. از اول منتظر مرگش بودم.

دو. مارگارت زیبا، باهوش، قد بلند و کشیده، خوش لباس، با وقار، فهمیده و با صلابت هر صفت خوبی که وجود داره بود. همه‌ درگیر خوبی و فوق‌العادگی مارگارت هستند. این میزان از عالی بودن در حالیه که بقیه‌ی شخصیت‌های کتاب حداقل یه نقص ساده‌ و قابل درکی دارند که شخصیتشون رو ملموس‌ و دلنشین می‌کنه ولی مارگارت: برترین و شایسته‌ترین انسان. شاید تو رمان‌های کلاسیک انگلیسی این مساله رایج باشه ولی به هر حال اینکه بدونی یه شخصیت در هر لحظه و موقعیتی قراره بهترین رفتار ممکن رو نشون بده، حوصله سر بر و لوس میشه.

سه. قسمت عاشقانه‌ی داستان انقدر بین حوادث غرق شده بود که دیگه چیز خاصی نبود. درسته که خود گسکل می‌خواسته با جزئیات بیشتری جلو ببره و مجبور شده بود زود جمعش کنه و اتفاقا بد هم از آب درنیومد، ولی خب آخه چرا انقدر رها شده بود؟


حالا مشکل اساسی من با این کتاب اندازه‌اش بود. کاش صفحه‌ی بزرگ‌تر یا صحافی متفاوتی رو انتخاب می‌کردن. هر چی جلوتر می‌رفتم مجبور می‌شدم حجم بیشتری رو تو دست راستم نگه دارم تا کتاب رو باز نگه دارم. اینکه بذارمش رو میز و بازش کنم هم ممکن نبود، مگر اینکه کتاب رو پر پر می‌کردم. همین قضیه از دلایلی بود که باعث شد خیلی کند پیش برم و دیر تمومش کنم.

گودریدز کی پس نیم ستاره رو اضافه می‌کنه؟