یادداشت داود

        کتابی فوق العاده روشنگر در باب موضوعی که همه ی ما آن را بدیهی میشماریم -استحقاق موفقیت-

اگر دولتی اطمینان حاصل میکند که همگان از فرصتی برابر
برای کسب آموزش و تحصیل که موفقیت بستگی به ان دارد، برخورداند این باور هم در افراد جامعه پدید می آید که استحقاق موفقیت شان را دارند و اگر فرصت ها به واقع برابر هستند یعنی آن دسته از افرادی که از قافله عقب مانده اند نیز تقصیر خودشان است و لیاقتشان از این بیشتر نیست.

این تفاخر به دسترنج شخصی و نگاه تحقیرآمیز به بازندگان میتواند به فهم افراد خشمگین جا مانده از جهانی سازی کمک کند و توضیح دهد که چرا این افراد بسمت پوپولیست های اقتدارگرا کشیده شدند و علیه نخبگان شورش کرده و به فکر انتقام هستند.

این کتاب راه رسیدن به سیاست خیر عمومی را نشان مان میدهد زیرا همانطور که این استبداد شایستگی سویه های روشن دارد، سویه های تاریک آن هم باید شناسایی شود که باعث تعصب مدرک گرایی  و در نتیجه افزایش شمار افراد با مدارک بالا در مجلس عوام و در نهایت عدم درک زندگی افراد محروم جامعه میشود.


این کتاب نشان میدهد که چگونه استبداد شایستگی باعث این فرض عمومی میشود که درآمد بالا نشانه ی شایستگی و درآمد پایین نشانه ی عدم شایستگی است و موفقیت را نباید با ارزش انسانی اشتباه گرفت زیرا افراد صرف نظر از موفقیت هایی که کسب کرده اند لایق احترام هستند.