یادداشت مبینـا خانومـِ قربانی

        نه می‌تونم بگم "چه قشنگ!" نه می‌شه گفت " کاش نمی‌خوندم". ولی با خیال راحت می‌تونم بگم "چقدر جالب!!". حالا چرا؟
شما نه دیالوگ خاصی می‌بینی نه تفکرات فلسفی یا معنوی یا منحصر به فرد. اما نمی‌تونم منکر داستانی جدید با زاویه دیدی متفاوت بشم. شما چقدر احتمال می‌دین خودکشی مادرتون رو فقط با رفتن از صندلی و تقلا کردنش رو بازیگوشی با ناخن‌هاش تعبیر کنید؟
به همین دلیل می‌گم جالب بود.
این هم بگم وقتی این کتاب رو می‌خونید منتظر پرت شدن از یه صحنه‌ به صحنه‌ی دیگه‌ی تقریبا بی‌ربط باشید. می‌تونه دست‌گرمی خوبی برای تخیلتون باشه!