یادداشت رضا صالحی

        «خوندن بعضی متن‌ها مثل دیدن خودته از بیرون. دردناک، ولی لازم.»
شاید این جمله‌ای باشه که باید اولِ کتاب «شب‌های روشن» نوشته بشه -هشدارگونه!
ولی من نمی‌خوام این کتاب رو تنها به افرادی معرفی کنم که به نحوی خودشون رو توی این روایت می‌بینند؛ بلکه حس می‌کنم چه جایی در این چهار شب و یک صبح دارید، چه از دور می‌خوانیدش و تماشا می‌کنید، به نظرم می‌تونید از خوندنِ این کتاب لذت ببرید.
و نه تنها لذت؛ بلکه احتمالاً چیزهای مهم و عمیقی یاد بگیرید. 
دلم می‌خواد دربارهٔ روایت و حس و حال این نوول یا داستانک حرفی نزنم؛ به قول حمیدرضا، دوستم، انگار این داستان یه رازیه که باید پیش خودت نگه‌اش داری. 
شما را دعوت می‌کنم به داشتنِ یه راز جدید توی زندگیتون.
 خواستم از زاویه‌ای که خودم ایستادم هم معرفی‌اش کنم.