یادداشت اعظم کابلی

        کتاب نورالدین پسر ایران روایت جانباز ۷۰ درصد که ۷۷ ماه از دوران جوانی‌اش را در دوران جنگ دفاع مقدس گذراند. روایتی از اوایل تا ماه‌های پایانی جنگ.
خیلی روح بزرگی می‌خواهد که داغ برادرت، رفیقی که مثل برادر برایت عزیز است، هم‌رزمانی که خاطره‌های زیادی با آن‌ها در تاریخ زندگی‌ات داری را تحمل کنی و با این حال با استقامت بیشتر به راهت ادامه دهی.
بدنت جای خالی از یادگاری‌های جنگ‌ نداشته باشد ولی با این‌حال دفاع از ایران دغدغه‌ات باشد حتی اگر ۲۰ و چندبار به اتاق عمل رفته باشی و انواع مجروحیت و درد را صبورانه به دوش کشیده باشی.
رشادت‌های سید نورالدین عافی در بعضی قسمت‌ها من را یاد کتاب دا و شجاعت‌های خانم سیده زهرا حسینی انداخت. هرچند روایت‌ها متفاوت است ولی رگ وطن‌ دوستی و دفاع از این آب و خاک بسیار بین این دو کتاب برایم مشترک و ناب بود.
قسمت‌هایی از کتاب خندیدم، قسمت‌هایی هم چشمانم اشکی شد. از بعضی سطرها هم به ناچار گذر می‌کردم مثل بعضی مجروحیت‌‌های سختِ نورالدین.