یادداشت معصومه سعادت

        قبلا هم این کتاب رو خونده بودم. قصه‌ش از این قراره که توی دنیایی که زامبی‌ها تسخیرش کردن، یک گروه از زامبی‌های با شعور هم هستن که آموزش‌پذیرن و احساسات دارن.

داستان جدیده، اما واقعا به درد نخوره. هیچ حرف خاصی برای گفتن نداره، صرفا ترسناک و چندش آوره. توی کتاب صحنه‌هایی مثل خوردن موش و گربه، تشریح مغز انسان، خورده شدن انسان و ... به وفور یافت می‌شه.

هر چی پریروز سر خوندن "ناپلئون به جنگ داعش می‌رود" دلم کوکاکولا خواست و تشنه شدم، امروز اشتهام کور شده و حالم از فکر غذا خوردن هم بد می‌شه! :|

تازه جلد دوم هم "باید" بخونم.