یادداشت اَشکِ مآه

        کمتر از یک ساعت طول کشید خواندنش و باید بگم بسیار بسیار شوکه و مجذوبش شدم، مخصوصا سه چهار صفحه‌ آخر داستان.
حقیقتا یکی از معدود کتاب های بود که با اینکه میدونستم یه اتفاق شوکه کننده قرار بیوفته ولی نتوانستم آخرش و پیش بینی کنم و به همین دلیلی خیلی لذت بردم ازش.روندش باعث می‌شد با شخصیت اصلی ارتباط بگیرید و  در آخر،  در عین حجم کمی که داشت خیلی خوب داستان و به انتها رساند و خواننده را  همراه پیچش داستان می‌کرد ‌.خیلی دلم میخواد تئاتر خارجیش و نسخه بدون سانسورش رو هم بخونم.
ورونیکا برام نماد گذشته ای بود که هنوز ادامه داشت و شخص نمیتوانست ازش فرار کنه، گذشته ای که  دستانش رو دور گردن شخص حلقه کرده و هر لحظه بیشتر اون و خفه می‌کند .