یادداشت آرزو حسام

        بالاخره تموم شد. این کتاب رو به اصرار دوست سابقم خوندم و صادقانه از خوندنش پشیمون که نه، ولی خوش‌حال هم نیستم. مجموعه‌ی سه داستانه که مضمون مشترک هر سه تنهایی و شاید هم “زن”‌عه. ترجمه خالی از ایراد نیست و ردپای سانسور هم به چشم می‌خوره. کتاب سخت‌خوان نیست اما با توجه به حجم کمش خوندنش برای من خیلی طول کشید و شاید برای اولین خوانش از ادبیات ژاپن انتخاب درستی نباشه. داستان آخر به نسبت دوتای اول کشش بیش‌تری داشت ولی در نهایت اون هم راضی‌کننده نبود.