یادداشت سید محمدباقر ابراهیمی

حبس سکوت
        شوری که در جهان من افتاد ، این نبود
نامی که بر زبان من افتاد ، این نبود

آن شعله های سر کش آتش که با وقار
در پای دودمان من افتاد ، این نبود

دستی که از تلاطم دریا مرا گرفت
وقتی که بادبان من افتاد ، این نبود
      
3

6

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.