یادداشت شقایق خانجانی

        اصلا نمیدونم در مورد این کتاب چطوری باید بنویسم که حق مطلب رو ادا کنه.
نمیدونم ولی شاید تجربه بیست سال جنایی خوندن یکی از دلایلی بود که خیلی زود باعث شد من متوجه دو مهره اصلی ماجرا بشم ولی غیر از اون، داستان، اتفاقات، شخصیت‌ها و کلا مفهوم کلی ماجرا رو دوست داشتم.
البته که یه ایرادایی بهش وارده، ولی برای نویسنده وطنی که همچین پلاتی مینویسه و مشخصه در موردش مطالعه داره ایستاده کف میزنم.
ایران به آرمینا سالمی‌های بیشتری نیاز داره.