یادداشت علی طالب‌لو

        فوق‌العاده‌ترین کتابی بود که در فضای فلسفه سیاست خوانده‌ام.
از لحاظ فکری، نقاط افتراق زیادی با زیدآبادی دارم. لکن تبیین رویکردهای سیاسی و تحلیل‌های او در این کتاب، برایم نو و قابل استفاده بود.
زیدآبادی در این کتاب به بررسی نظریه فقهی «امّت» و نظریه‌ی حقوقی «ملت - دولت» می‌پردازد. او عقیده دارد که برای عبور از بحران‌های فعلی باید از فضای سنتی فقه فاصله گرفت و به سمت الگوهای نوین‌تر رفت.
او نسبت فقه و حکومت را در تاریخ ایران تبیین می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که فضای پس از انقلاب ۵۷، مسیری بر خلاف آزادی و ارزش‌های ملی است و ما باید ارزش‌های مشروطه را پیگیری و پررنگ‌تر از قبل کنیم و نسبت‌های داخلی و خارجی را در فضای فقهی نفهمیم بلکه به سمت الگوی ملت - دولت برویم.
کتابی بسیار مختصر اما با ظرایف و عمقی فوق‌العاده.