یادداشت پرنیان صادقی

        داستانی طنز
زبانی ساده ،شیرین وفوق العاده دلچسب
***
خواندن این دوجلد کتاب برای من با مرور نوستالژی های دهه ۶۰ _۷۰ به نوعی خاطره بازی بود.
«محسن» پسربچه ای شیرین و شیطون راوی داستان است که مدام بین یک شخصیت مثبت و منفی دست وپا میزند ، زندگی روزمره واتفاقات مهم خانواده خود ودوستانش را با زبانی ساده وشیرین روایت میکند اما انچه باعث زیبایی هرچه بیشتر این دوجلد میشود پردازش خوب شخصیتهاست که هر کدام در جای خود از طنزی دلنشین برخوردارهستند. انتخاب یکی از شخصیتها به عنوان محبوب داستان سخت است اما «بی بی» را خیلی دوست داشتم وقتی هم که با« محسن» جفت می شدند که دیگه .....
هرچند از شیطنتهای زیر پوستی «اقا جان» هم نمی توانم راحت بگذرم مخصوصا ماجرا های ادامس ، وخانم مشتری مغازه 😉😉به هرحال یک طنز تر و تمیز و دوست داشتی بود بخوانید ولذت ببرید.😊😊