یادداشت مریم علویان

        آخ که عجب کتابی!
داستان از لحظه‌ی اول، قلاب را در بهترین مکان و زمان می‌اندازد و عدم تعادل را در شسته‌رفته‌ترین حالت ممکن به وجود می‌آورد.
پیرنگ عالی.
شخصیت کنش‌گر.
فضاسازی در درست‌ترین جای ممکن.
شخصیت‌های فرعی با حضور و نقش به اندازه.
پایان امیدبخش و واقعی.
و تصویرسازی... تصاویر به تمامی گویا و کامل‌کننده‌ی متن و البته در پالت رنگی متناسب با فضای داستان و البته مورد پسند من.