یادداشت آرین عبیدی

        حتی منی که ادبیات علمی-تخیلی برام جایگاه مقدسی داره فکر میکردم این اثر یه چیزی تو مایه های جنگ ستارگانه
یا دلیل محبوبیتش "اولین بودن" تو استفاده از المان هاییه که امروزه شاید کلیشه ای شده باشن.
و خب کاملا در اشتباه بودم.

**روایت
خب کتاب از چند روایت کوتاه با اختلاف زمانی زیاد تشکیل شده ولی انقدر طرح پایه داستان خفنه که هیچ
گسستگی ای بین روایت ها بوجود نمیاد و هیجانش از بین نمیره
البته طرح اولیه با اینکه خیلی نو آورانست به شدت هم پتانسیل خراب شدن داره البته تا اینجا که اسیموف سربلند بیرون اومده!

 **شخصیت پردازی
در مقوله شخصیت پردازی میخوام این اثر رو با فیلم تنت مقایسه کنم
میشه گفت در هردو این ها چیزی به اسم شخصیت پردازی وجود نداره
به چه بهانه ای؟
چون این آثار قراره راوی و نماینده جامعه باشن و نه اشخاص
آیا این دلیل به تنهایی کافیه که از این ضعف چشم پوشی کنیم؟
بستگی داره
فیلم تنت با این که چنین ادعایی داره بازهم سعی میکنه مخاطب رو تو موقعیت های احساسی قرار بده
میخواد بدون هیچ شناختی از شخصیت ها باهاشون همذات پنداری کنیم
انگیزه هاشون رو درک کنیم و سرنوشتشون برامون اهمیت داشته باشه
که خب همه اینا به ضرر فیلم تموم شدن
اما کتاب بنیاد چنین مفهومی رو به بهترین شکل ممکن پیاده میکنه
و حداقل برای من نبود شخصیت پردازی هیچ لطمه ای به داستان نزد

**جهان
به شخصه انتظار داشتم بیشتر با بعد بصری این جهان آشنا بشم و توصیفات بیشتری از فضا ها
و تکنولوژی ها بشنوم چون داستان در آینده خیلی دور روایت میشه و زندگی در ابعاد کهکشانی 
و سفر از طریق کرمچاله چیزای کمی نیستن
سبک زندگی در چنین جهانی هم خیلی باید متفاوت باشه
البته زیادم اذیتم نکرد ولی خیلی میتونست بهتر باشه