یادداشت کوثر گلیج

        به نظرم بهترین ترجمه برای سروش حبیبی‌ه.
هر چی از این کتاب بگم کمه...
یه چیزی توی این روایت، توجهم رو جلب کرد؛
اینکه دو تا آدم تنها همدیگه رو ملاقات کردند، از تنهایی‌هاشون گفتند و داستایفسکی نشون داد، عشق، لزوما به تنهایی پایان نمیده. گاهی باعث میشه، تنهایی عاشق، شبیه تنهاییِ معشوق بشه.