یادداشت فرجانه خبازیان زاده

        هو النور
کتاب را فتح المبین خریدم؛ سوغاتی برای خواهرم. در آرامش شروعش کردم و در جنگ به پایان رساندم. نه موقع خرید و نه وقتی شروعش کردم تصور نمیکردم در جنگ به پایان برسد.
دیشب نشسته بودم و میان اخبار حملات نیمه پنهان ماه شهید تولایی را میدیدم، از قسمت‌های ابتدایی همان فصل اول.
انگار پرت شدم به دهه شصت.
کتاب که تمام شد دلم طلاییه میخواست، دوباره نشستن روی آن خاک و بودن در آن فضای عجیب و این بار فکر کردن به جسمی که آنجا ماند و هنوز هم برنگشستست.
...
این جلد رو دوست داشتم، قلم خانم جعفریان در نظرم پخته‌تر از ۲جلد قبل شده و کتاب نکات جالبی داره اما هنوز هم کمه، نیمه پنهان ماه‌ها معمولا پر از وسوسن؛ وسوسه‌ی رفتن و بیشتر خواندن و بیشتر شناختن...