یادداشت Daydreamer

        کتاب به عنوان یکی از کتاب های روانشناسی زرد شناخته میشه که اوایل با نظر همگانی موافق بودم اما با خوندن اولین صفحه یادداشت نویسنده در انتهای کتاب(عکس همین یادداشت) نظرم عوض شد چون فهمیدم هدف نویسنده از نوشتن کتاب رو کاملا اشتباه متوجه شدم و همین باعث شده بود کتاب به نظرم کتاب سطحی بیاد.بخش جذاب کتاب برای من به شخصه طرح درس های نویسنده بود به طوری که دلم میخواست من هم دانشجو کلاس های این خانم بودم و از این طرح درس های جذاب به صورت عملی استفاده کنم.دومین نکته جذاب این کتاب مثال هایی بود که برای تثبیت مطالب کلیشه ایی به کار برده بود.این مثال ها از افراد معروف یا افراد موفق و حتی از زندگی خود نویسنده بود که خیلی از مثال هاش برای من جالب بود و برای چندین نفر حتی تعریف کردم و اوناهم تحت تاثیر قرار گرفتن.اولین نقطه ضعف کتاب عدم جذابیت کتاب بود.متن کتاب کاملا معلومه که توسط یه نویسنده ایی که مهارت چندانی نداره نوشته شده و واقعا اگه از مثال ها استفاده نکرده بود این کتاب به خسته کننده ترین حالت ممکن برای یک کتاب میرسید.دومین نقطه ضعف(که البته نمیدونم نقطه ضعف محسوبه یا نه)تکرار یک نکته در تمامی ۱۲ فصل کتاب به زبان های مختلف بود،به طوری که از یه فصلی به بعد اینجوری بودم که چرا هنوز به همون نکته همیشگی اشاره نکرده؟و سومین نقطه ضعف شاید برای انتخاب اسم و عنوان کتاب باشه که باعث برداشت اشتباه بسیاری از مخاطبان از محتوا کتاب و در نهایت نارضایتی خواننده ها از این کتاب بشه.چهارمین نقطه ضعف به نظرم آشفتگی ذهن نویسنده در نوشتن این کتاب بود که باعث شده بود برخی مسائل رو ناخواسته ول کنه و مارو در یک ابهامی نگه داره گرچه به نظرم این به خاطر تایم کم نویسنده برای نوشتن کتاب بوده یا خود نویسنده تمایلی نداشته به ادامه این مطالب بپردازه ولی درکل این ابهام برای من خواننده کمی آزاردهنده بود.درکل به قول خود نویسنده کتاب برای افرادی که تازه دارن وارد دانشگاه میشن یا به تازگی از دانشگاه فارغ التحصیل شدن کتاب مناسبیه و باعث یادآوری برخی کلیشه های مهم قابل استفاده برای این دوره از زندگی میشه که همین کلیشه هارو میشه در ۴ خط خلاصه کرد اما با آوردن مثال برای ملموس سازی مطالب برای خواننده تلاش کرده.