یادداشت محمدامین

        فکر می کنم که اولین یادداشتی که بناست بعد از تمام کردن یک کتاب بنویسم همین باشه. قشنگ بود... خیلی قشنگ. من فعلا سوادی برای تحلیل و  بررسی چیزی ندارم، ولی دلم میخواد از کشش و تقلای این پیرمرد و غرور و ناامید نشدنش در طی گرفتن ماهی بنویسم. و در مورد استراحت عمیق و خوابی که بعد از تمام کردن کاری که احساس میکرد باید انجام میشد بیشتر فکر کنم. استراحتش از بابتی شیرین و دلچسب نشون میداد که در نهایت به هدفش نرسید، ولی یه جورایی هم رسید. انگار که تموم کردن یک قضیه گاهی در اولویته تا درست تموم کردنش. نمیدونم...
تقلا، منتظر موندن، باخود حرف زدن، یادگرفتن. خیلی قشنگ بود. با اینکه خوندنش رو طول دادم اما مزه اش از بین نرفت. دوسش داشتم.