یادداشت حانیه مدنی

        تو آرزوی هرروز خوندنش باید بمونم. و به روحم قول بدم باز برات میخونمش..چندین بار..لذتِ مفهومِ  کلمه هایی که پشت هم میومدن و میدیدم دونه دونه مثل قند توی دلت آب میشدن و چقدر نمیزد دلتو..و چقدر چشمات برق میزدن موقع خوندنش.
.
.
آقای وحدانی خیلی ارزشمندین..خیلی دلنشین..خیلی آگاه‌ و خیلی های دیگه:)