یادداشت احسان قائدی

                روایتی برای پیشگیری از یک بحران حتمی
آنچه مجموعه آنِ سوگ را از مجموعه های دیگر روایت نویسی متفاوت می کند این است که نویسندگان این روایت از سخت ترین اتفاق زندگی شان یعنی از دست دادن یک عزیز برای مخاطب روایت نوشته اند.
یعنی گویی زخم هایشان را به مخاطب نشان داده اند تا آنان از داشتن چنین زخم هایی نهراسند. آنِ سوگ دقیقا از سوگی که دیر یا زود گریبانگیر هر آدمی می شود سخن می گوید و راه گذر از آن سوگ را به مخاطب نشان می دهد گویی عده ای راه برخورد صحیح با تجربه تلخی که قرار است برای شما اتفاق بیفتد را پیشاپیش در اختیار شما قرار می دهد. نویسندگان در شجاعانه ترین حالت ممکن دست به خود افشا گری زدند تا شاید کسی را از بحران سوگ نجات دهند. برای همین می گویند روایت گاهی دواست.