یادداشت مافی

        منتقدان بعضا معتقدند که در آثار لاهیری، هویت هندی موج می زند اما شاید هیچ نویسنده ای نتواند اینطور آمریکایی شدن را در آثارش نمایش دهد. هند در آثار این نویسنده که خودش هم در هند نبوده، یک پوسته نحیف و شکننده و حتی شاید اشتباه است. در حد کیمونوی ژاپن! در عوض کتاب سرشار است از مداهنه فرهنگ غربی. جدا از اماکن و اشیا و حتی خوراکی ها، حتی سبک زندگی خصوصی هم کاملا غربی است و اصولا چیزی از فرهنگ هندی در بخش آمریکایی کتاب(که معمولا ۹۰ درصد کتاب را شامل می شود) مطلقا تغییری نمی یابید. 
غیر از این نگاه کاملا مرعوب و حل شده لاهیری به تمدنی که در آن رشد و نما کرده باعث شده که در کتابی که با مطلع انقلاب در هند نوشته شده، هیچ اشاره ای به نقش استعمار ندارد! انگار فقط کتاب نوشته تا انگلیس را در هند تبرئه کند!
جدای از اینها کتاب همان کتاب های همیشگی لاهیری بود با همان امضا: توصیفات، نقب به درون، تعدد شخصیت، تعدد راوی، رشد ناگهانی و ترسیم زندگی از کودکی تا پیری...
ترجمه امیرمهدی حقیقت هم عالی است...