یادداشت فاطمه سادات مظلومی

        حدودا ۱۰ سال پیش در یک کتابفروشی دیدمش، دوست داشتم بخوانمش، خریدم اما نشد... تا حوالی ۳۰سالگی!
قلم و ماجراها در ابتدا بنظرم نوجوانانه آمد، نهایتا مطلوب همان ۱۸ سالگی... اما نیمه دوم کتاب،هم اشکم را درآورد هم غافلگیرم کرد هم مجبورم کرد تا تمام نشده، کتاب را رها نکنم!
هرچند گاهی آموزه‌ها و مفاعیم و توصیفاتش زیادی لخت و صریح و بی‌پیرایه بود، ولی حال خوش و احساساتی زیسته باعث شد تا آخر پای کتاب بماند.