یادداشت مهدیه عربصالحی

        دبیرستانی که بودم با  این کتاب اثار گوهربار نادر ابراهیمی عزیز رو شروع کردم،با وجود سن کم من و فلسفی بودن کتاب، فکر میکردم خیلی برام سخت و سنگین باشه،و مثل خیلی از کتاب های دیگه نصفه و نیمه رها بشه،ولی اینطور نبود،قلم شیوا و شیرین نادر عزیز منو جوری غرق کتاب کرد که بعد از سالها هنوز شیرینی اون زیر زبونمه،من با «مردی در تبعید ابدی »شیفته ملاصدرا شدم.
کاش امثال نادر ابراهیمی زیاد بودن،که ادای دین بکنن به بزرگوارانی چون صدرالمتالهین