یادداشت مهدی بنواری

                اولین آشنایی من با کارور باعث شد من عاشق آقای کارور بشوم و در همه‌ی سبک نوشتنم و هدف نوشتن تردید کنم. مقدمه‌ی کتاب فصلی مشبع در مورد کارور و سبکش در دوران مختلف زندگی گفته. اما چیزی که برای من جالب بود آشنا بودن شخصیت‌هاش بو. شخصیت‌ها به نحوی زنده بودند که کاراکترهای محله‌ی کودکی‌ام.
خیال ندارم تا یک بار دیگر کتاب را نخوانده‌ام در موردش حرف بزنم. اما توصیه‌اش می‌کنم. ترجمه هم عالی نبود، اما این ترجمه‌ی دو نفره از ترجمه ی خیلی اساتید بهتر بود. مشکلاتی که بود هم از عدم درک فرهنگ محیط ناشی می‌شد.