یادداشت ماهنامه‌ی شهر کتاب
1401/4/7
3.5
33
شازده احتجاب، نوشته‌ی هوشنگ گلشیری، نمونه‌ی قابل‌ذکری است که زوال یک دوران تاریخی را در ساختاری سیال و لایه‌لایه‌های ذهن شخصیت اصلی به نمایش می‌گذارد. شازده‌ی مریض‌‍احوال و نیمه‌مجنون که از آخرین بازماندگان حکومت قاجار است در انتظار مرگ در اتاقی سرد و خاک‌گرفته به آن‌چه خاندانش پشت سر گذاشته می‌اندیشد. گلشیری در این داستان بلند، با مرور تاریخی تکه تکه و تکرارشونده در ذهنیت شخصیت خیالی، فروپاشیِ نظام شاهی را در سنت جامعه‌ی ایران روایت می‌کند.
به قلم رافعه رستمی، ماهنامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی سیزدهم، سال 1395.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.