یادداشت Yegane

        شانزده سال بعد از این که همه‌ی دوستان نزدیک سوکورو بدون هیچ توضیحی او را ترک می‌کنند، متوجه می‌شود این زخم عمیق بهبود نیافته است و فقط سرپوشی روی آن گذاشته است. بعد از شانزده سال با این که به نظر می‌رسد شرایط زندگی سوکورو خوب است اما آن زخم و احساسات و تنهایی‌ای که به دنبال داشته است باعث می‌شود حس کند ظرفی تو خالی‌ست که شرایط خوب زندگی‌اش هم آن را پر نمی‌کند. سوکورو تصمیم می‌گیرد برای رها کردن و برداشتن قدم‌های رو به جلو، به عقب برگردد و سرپوش‌ را بردارد و با زخم‌هایش رو به رو شود.