یادداشت 𝙷𝚘𝚖𝚊 𝚃𝚊𝚟𝚘𝚞𝚜𝚒𝚊𝚗

        یکی از آثار کوتاه داستایفسکی
با زبانی طنز، البته تلخ...
ولی باورم نمی‌شه حماقت ایوان باعث شد خندم بگیره!
تو چرا اینگونه بودی، مرد؟
هنوز در حیرتم که داستایفسکی بلد بود بخندونه.
ایوان اندریویچ مدام بین چند حس در تعلیقه:حسادت، شک، یقین، غم، ترس...و تو هم همراهش، مدام بین خنده و دلسوزی تاب می‌خوری.
در ادامه هم تعدادی نامه بین دو مرد  با لحن خاص بود 

تجربه‌ای متفاوت از داستایفسکی...
و بر خلاف انتظار،خوشمان آمد :)