یادداشت محدثه قاسم پور

        امروز سالگرد شهادت شهید نواب صفوی است طلبه جوانی که از کودکی سر نترسی داشت، یک روز رضا خان به مدرسه‌شان آمده بود و سیدمجتبی برای استقبال انتخاب شده بود ولی سید دسته گل را به جای دادن به شاه به صورت او پرت کرد. 

سید مجتبی زمان خواستگاری از نیره‌سادات هم نترس بود و همین زبان سرخ سر سبز او را بردار کرد. که سر عاشقان جز بردار نمی‌شود. 

نواب الگوی حضرت آقا در مبارزه بود، مردی بدون مرز که از همان روزها به اتحاد کشورهای اسلامی و آزادی فلسطین می‌اندیشید، این کتاب روایتی داستانی از مردی است که خادمه حضرت زهرا او را در دامن مادرش گذاشت، تا فدایی‌اسلام شود.


چند دقیقه بعد سربازها، سطل‌های پر از آب را آوردند و جلو آن‌ها روی زمین گذاشتند. سیدمجتبی دستش را در آب فرو کرد و گفت:(این آب که سرده!)
تیمور‌بختیار گفت:(همینم براتون زیاده. مجبور نیستید غسل کنید. فقط دارید وقت ما رو تلف می‌کنید.) 

سید مجتبی گفت:(اشتباه می‌کنی. با این آب سرد، رنگ ما می‌پره و شماها فکر می‌کنید ما ترسیده‌ایم، اما اشکالی نداره، خدا می‌دونه که ما هر لحظه اشتیاقمون برای شهادت زیادتر می‌شه.)