یادداشت فرزین خاکی

        ایده درخشان است، درست مثل سریال دارک وقتی به فصل دوم رسید.
زندگی آلترناتیو، تاریخ آلترناتیو و نمایش هر امکان موازی همیشه جذاب است. با این داستان می‌شود اثر پروانه‌ای و سیستم‌های پیچیده را هم خیلی راحت‌تر توضیح داد.
اگر نویسنده نگاه‌های مذهبی به تقدیر را می‌شناخت، می‌توانست در این سناریوهای موازی و بی‌نهایت زندگی، شگفتی‌ و درام بیشتری خلق کند، مثل کاری که دارک کرد و قلم محتوم سرنوشت را در بسیاری چیزها نشان داد.
نتیجه‌گیری و جمع‌بندی کتاب هم سست و کم‌مایه بود و فضای فرهنگی داستان بیش از پیش ظرفیت‌های الهام‌بخشی آن را حرام کرد.