یادداشت ملیکا فخرائی

        تمامش را با لهجه‌ی جنوبی خواندم و دلتنگ شدم. برای شهرم و مردمش. برای اهواز و خرمشهر. عمیق بود و سوزاننده. بله جانم سوخت از جنگی که ندیدم اما در کوچه خیابان‌های شهرم، در چهره‌ی مردمم حسش کردم.
      
1

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.