یادداشت maryam torabi

        کتاب جذاب و سایکوپثی بود و این نکته رو رسوند که مجاورت و همنشینی با آدمی که روانش مشکل داره تورو هم به مرور مریض میکنه حتی اگه از نمای بیرون و از چشم بقیه زوج فوق‌العاده ای بنظر برسید یا زندگیتون موجب حسرت یا حسادت بقیه بشه و هر چه تو به عنوان زوج یا زوجه تو اون زندگی در عذاب باشی کسی حرفتو باور نمیکنه و به تو به عنوان آدمی که خوشی زده زیر دلش نگاه میکنه
اندرو تو این کتاب منو یاد نیما شاهرخ شاهی تو فیلم پارک وی انداخت و وقتی به اِوِلین (مادرش) برخوردم دیدم بی شباهت به نقش بیتا فرهی نیست.
با اینحال لازمه بگم که این کتاب به شدت نیاز به سانسور داره و یسری از مطالبش واقعا ضروری نبود باشه. چطوری از زیر نظر ارشاد رد شده؟ (دونستنش به چه درد میخوره اونم وقتی که کتاب یه ژانر جنایی داره؟)