یادداشت زهرا دشتی

        ‍ قلعه متحرک برای من همیشه یک کتاب امن بوده. کتابی در مورد خیر و شر اما کودکانه، با پایان خوب و در ظاهر بدون هیچ درگیری ذهنی فلسفی پیچیده. داستان در غین معما داشتن، ساده و روانه. طنز لطیف داستان در سراسر اون جریان داره. زیباتر از همه راز تغییر قهرمان دوم داستان، یعنی هاوا هیچ وقت علنی طرح نمی‌شه و به صورت خیلی ظریف در لایه‌های داستان پنهانه. ما متوجه تغییر شخصیت می‌شیم اما به چرایی‌اش هیچ‌وقت اشاره نمی‌شه بلکه خیلی لطیف در متن ماجرا نشون داده می‌شه. داستان خوشایند و کودکانه-نوجوانانه ای هست که من هر وقت از نظر ذهنی آشفته‌ام و نیاز به غرق شدن در دنیایی جذاب اما فارغ از دغدغه‌های وجودی و فلسفی هستم به خوانشش رو می‌آرم.
اما در مورد ترجمه و ویرایش، من چاپ دوم کتاب در ایران رو خوندم که از لحاظ ویرایش و طرح جلد به نظرم یک فاجعه بود. اشتباهات تایپی و ویرایشی هم داشت. البته در چاپ های جدید دیدم طرح جلد عوض شده اما در مورد ویرایش اطلاعی ندارم. ترجمه نسبتا خوب هست. با توجه به اینکه متن زبان اصلی رو خوندم متوجه شدم مترجم‌ سهوا یا شاید بی حوصلگی چند جایی بی‌خیال بعضی توضیحات لباس‌ها یا مناظر یا حرفها و ... شده. البته به هیچ وجه به شکل سانسور نیست، اصلا کتاب چیزی برای سانسور نداشته و نداره. لطافت زبانی جذابی هم داشت که با وجود اینکه آنچنان تسلطی به خواندن متون داستانی انگلیسی زبان ندارم ازش لذت برم.