یادداشت علی شهرستانی

        خیلی وقت پیش این کتاب رو خوندم. امشب بازش کردم و دوباره تورق کردم. این کتاب رو دوست دارم چون مثل اسمش، ادم رو توی فکر میبره. اصن برام مهم نیس که مارکوس اورلیوس کی بوده و چی بوده، یا اینکه چقدر از نوشته‌ها واقعا نوشته‌های خودشن، مهم اینه که افکارش رو دوست داشتم. انگار اینطوریه که نویسنده به ادمای اطرافش نگاه کرده، ویژگی‌های خوب همه رو تحلیل کرده و نوشته، به طبیعت نگاه کرده، درسایی که از طبیعت گرفته رو نوشته، به جامعه و ادم‌ها نگاه کرده،  چیزایی که باعث میشن یکی زندگی آروم‌تر و سعادتمنداته‌تری داشته باشه رو نوشته.

در کل، شما با یه کشکول از افکار و تاملات یه آدم فرهیخته، دوست داشتنی و فکور طرفید. متنش هم سنگین نیست، برای اونایی که اهل فکرکردن و فلسفه‌ن، خوبه.