یادداشت Roya Atarzadeh

        من دوست دارم همه ی جاهای خالی را شبیه کتابفروشی، کافه ی مورد علاقه ام بچینم. زمین خالی کوچه ی عمو، حیاط بزرگ خانه ی شمال، یا خانه ی ننه. دوست دارم فکر کنم یک گوشه ی این زمین رلینگویی هست برای آرزوهای من . 
البته که به نظرم، نهایتا همه ی ما یک رلینگو برای خودمان داریم. یک وجب خاک که می شود آرامگاه ابدی ما و کاربری اش می شود قبر. 
رلینگویی مختص خود ما.