امروز ظهر
وقتی تلاش میکردم بدون نگاه کردن به قفل در با کلید بازش کنم، صفحه های آخر کتاب رو خوندم و حتی فرصت نشستن هم پیدا نکردم.
تمام مدت با خودم فکر میکردم که یک نویسنده چطور میتونه همچین کتابی رو انقدر خوب بنویسه که نتونی دست از خوندنش بکشی.
وصف مسیر این کتاب در "یادداشت" نمیگنجه و حقیقتا باید این کتاب رو بخونید:)