یادداشت حَنین
دیروز
خیلی عالی بود به نظرم !
نوشتار و ترجمه مهم ترین بخشه و به بهترین شکل ممکن بود
پاراگراف های کتاب هم طولانی و حوصله‌سربر نبودن
ولی خب ۳۰ ـ ۴۰ صفحه‌ی آخر خیلی حجم اتفاقات رو برد بالا و خیلی اژ ماجرا رو به نظرم برد اونجا
شاید میتونست یکم بیشترش کنه
ولی درکل عالی بود
خیلی دوسش داشتم چون حول محور مورد علاقم میگشت (تیمارستان و بیمارهای روانی)
ایمی خیلی ساده (زودباور) بود و شخصیتش جالب نبود درکل ولی به کتاب میخورد
ویل هم که به نظرم بهترین شخصیت کتاب بود : )))
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.