یادداشت نادیا جوینده

        با معرفی خیلی از دوستان کتابخوان و با ذهنیتی بسیار مثبت سراغ کتاب رفتم. ولی با سر به دیوار توصیفات اغراق‌آمیز غیر قابل باور و تحول شخصیت‌های آبکی برخورد کردم.
چه کسی باور می‌کند وزیری که باعث آنهمه جنایت و کشتار شیعیان شده در پایان کتاب به آن طرز کودکانه دچار تحول شود. فضای کلی دربار، اصلا سفاکیّت حاکم را انتقال نمی‌داد و شکنجه‌ها و سیاه‌چال، بیشتر از بازیگوشی‌های بچگانه و سرگرمی جوانان بیکار آب می‌خورد. از لحاظ فرم کلی، دیالوگ‌های محاوره با سبک کتاب نمی‌خواند.
تنها امتیاز کتاب، که شاید همین باعث اقبالش شده؛ سوژه‌ی جالب عشق دو نفر از مذهب‌های متفاوت است و همینطور مهجوریت حضرت ولی‌عصر که انقدر اثر در این زمینه محدود است که این کار در بین ارادتمندانش مورد استقبال قرار می‌گیرد.