یادداشت ماهنامه‌ی شهر کتاب

        روان‌شناسی انسان مدرن
درباره‌ی رمان اول عاشقی، نوشته‌ی یودیت هرمان

رمان اول عاشقی نوشته‌ی یودیت هرمان منتشر شد. محمود حسینی‌زاد، مترجم این کتاب، پیش از این رمان آلیس و مجموعه داستان به سوی رودخانه‌ی اُدر را نیز از این نویسنده ترجمه کرده که هر دو با اقبال فراوانی روبرو شده‌اند. یودیت هرمان در این کتاب، مثل آثار دیگرش، به تنهایی و اضطراب انسان امروز پرداخته. داستان اول عاشقی روایت زنی است به نام استلا. او در غیاب شوهرش درگیر مزاحمت‌های مردی می‌شود که تنها خواسته‌اش حرف زدن با استلاست. اما زن می‌ترسد از ارتباط و هم‌کلام شدن با مرد غریبه. این ترس، و تنهایی حاصل از آن، در تک تک شخصیت‌های رمان دیده می‌شود. دختربچه‌ی استلا در مدرسه نمی‌تواند با کسی دوست شود. استلا به عنوان پرستار خانگی نمی‌تواند با بیمارانش ارتباط برقرار کند. میستر پفیستر، مردی که مزاحم استلا می‌شود، بسیار تنهاست. مردم حومه‌ای هم که استلا در آن‌جا زندگی می‌کند مراوده‌ای با هم‌دیگر ندارند. شخصیت‌های هرمان دیگر درگیر جنگ‌های گذشته‌ی کشورشان نیستند، آن‌ها حاصل زندگیِ مدرن امروزند. به‌همین‌دلیل، هرمان درگیر کنش‌های بیرونی شخصیت‌ها نیست. شرایط زندگی شخصیت‌های او را به انسان‌هایی درون‌گرا تبدیل می‌کند که از واکنش‌های بیرونی می‌پرهیزند و به دنیای ذهنی‌شان پناه می‌برند. هرمان، با توجه به این ویژگی، نثری نزدیک به شعر را برای روایت داستانش انتخاب می‌کند که حسینی‌زاد هم به خوبی از پسِ ترجمه‌‌اش برآمده. ترجمه‌ی فارسی گاهی دچار سکته می‌شود (که ممکن است به ویرایش متن فارسی برگردد)، اما با تأکیدی که مترجم در ابتدای کتاب به وفادار بودن به زبان اثر کرده، می‌شود این موارد را قسمتی از ساختار زبانی اثر دانست.

به قلم رافعه رستمی، ماهنامه‌ی «شهر کتاب»، سال یکم، شماره‌ی چهارم.