یادداشت ساناز مهدوی

        واقعا کتاب رَوونی بود و فکر می‌کنم سه‌روزه تمومش کردم.  برای من که دست‌بالا ۳۰ صفحه در روز مطالعه‌ام هست، بسیار خوش‌خوان بوده پس. به‌نظر من که سال ۹۸ این کتاب رو خوندم، نسخهء اون‌زمانیِ برنامهء پاورقی محسوب می‌شه. یعنی نوع واقعیات ریزی که از بایدونبایدهای زیست مدنی جامعهء اروپایی مطرح می‌کنه خواننده رو  با هر موضوع مطرح‌کرده‌اش در معرض این پرسش و انتخاب قرار میده که آیا می‌خواد با این نوع برخوردهای ترکه‌آلبالویی  با خودش به‌عنوان نوع بشر، توی همچین کشوری روزگار بگذرونه یا از خیرِ امکانات قطعی اونجا به‌دلیل همین واقعیات ریز اما مظهر کم‌مِهری به انسان‌ می‌گذره.  من بعدتر بیشتر به برنامه‌ها و اجرای آقای دلاوری دقت کردم. واقعا به‌نظرم وقتی می‌نویسن صراحت و اثرگذاری‌شون بسی بیشتره و پیشنهاد می‌کنم قدر خودشون رو در این  استعداد بدونن و بیشتر بنویسن.