یادداشت fatemeh

        یه جا خوندم که نوشته بود میدونید چرا زنها بعد از این همه زجری که موقع زایمان می‌کشند حاضر میشن دوباره بچه دار بشن؟ چون پایانش براشون خوشه؛ چون وقتی نوزادشون رو توی بغلشون میذارن چنان لذتی بهشون دست میده که همه‌ی اون زجرای تا چند دقیقه قبلو به کل فراموش می‌کنن.
حالا جریان این کتاب هم برای من دقیقا همین بود. خیلی خیلی خیلی زیاد ازش تعریف شنیده بودم. طوری که توقعم ازش حسابی رفته بود بالا. ولی وقتی شروعش کردم دیدم اوکی، خوبه ولی نه در اون اندازه‌ای که ازش تعریف می‌کردن!اما...
اما چند جستار آخرشو که خوندم انقدر برام عالی بود که اگه همون لحظه کسی ازم دربارش می‌پرسید شاید خیلی بیشتر از اون خیلی تعریف‌هایی که ازش شنیده بودم، ازش تعریف می‌کردم!